Aszperger Wojciech (1790–1847), aktor. Urodzony w Wilnie, tam ukończył gimnazjum w r. 1807 i po raz pierwszy wystąpił na scenie jako amator w przedstawieniu dobroczynnem komedji »Robinson«. Skolei zaciągnął się do wojska, lecz już po roku wziął dymisję spowodu słabego zdrowia. Następnie udawszy się do Mińska, został zaangażowany do teatru przez Andrzeja Rutkowskiego i w grudniu 1808 r. debiutował jako Belfort w »Dobyciu wyspy św. Łucji« i jako młody Indjanin w »Prawie morskiem« Kotzebue’go. Po roku udał się z teatrem do Mohilewa na 45 występów, potem zaś (1810–1812) grywał u Rutkowskiego w Witebsku. W latach następnych (1812–1815) jest pierwszym tenorem teatru wileńskiego, w r. 1814 bierze ślub z Katarzyną Rutkowską, poczem przenosi się do Warszawy i tu pracuje bez przerwy od 7 IV 1815 do 1 VII 1836 r., grywając naogół role amantów w dramacie, zrazu pierwszych, później tzw. drugich. Owdowiawszy w r. 1835 i wziąwszy dymisję z warszawskich teatrów rządowych, w latach 1836–1840 jako aktor i kierownik zespołu działał w Wilnie i przejściowo w Mińsku. W r. 1839 ożenił się po raz drugi z aktorką Anielą Kamińską. Sezon 1840–1841 spędził znowu w warszawskich teatrach rządowych, poczem opuścił stolicę i występami w teatrze lwowskim zakończył swą karjerę sceniczną. Zmarł w Warszawie w r. 1847. Był to aktor niewielkiego lotu, który rutyną i solidnością zjednywał sobie uznanie jako pożyteczna jednostka w zespole.
Akta nr 1543. Archiwum teatrów warszawskich (depozyt Bibljoteki Narodowej); »Kurjer Warszawski«, 1847, nr 39; Estreicher K., Teatra w Polsce, Kraków 1879, III 409; Pepłowski St., Teatr Polski we Lwowie (1780–1881), Lw. 1889, 164.
Ludwik Simon